In een besloten prijsvraag voor Unlimited Label heeft BINT een ontwerp gemaakt voor een horecagelegenheid op het terrein van de Amsterdam RAI. Strand Zuid 2.0 zoekt aansluiting bij de bestaande kwaliteiten van de omgeving en biedt versterking aan de Amsterdam RAI als geheel. Volledige integratie met de bestaande luchtbrug, multifunctioneel gebruik en alle functies onder één dak zijn de belangrijkste uitgangspunten voor het ontwerpconcept. Het ontwerp wordt niet uitgevoerd.

Programma inpassen in omgeving/ luchtbrug
Door de luchtbrug te integreren in het ontwerp verdwijnt de huidige barrière op maaiveld niveau, waardoor de kwaliteiten van de omgeving benut kunnen worden. Het bestaande trappenhuis koppelt de luchtbrug met het paviljoen en komt uit in het hart van het gebouw, de bezoekers krijgen hierdoor letterlijk een kijkje in de keuken. Aan de westzijde van de luchtbrug worden twee doorgangen gemaakt die de dakterrassen ontsluiten. Aan de oostzijde wordt een doorgang gemaakt ten behoeve van de goederen-/ personenlift. De onderzijde van de luchtbrug vormt het plafond van de bar, garderobes en sanitaire ruimten. De wanden zijn hier optisch vrijgehouden van de brug door glazen delen en een lichtkoof in de achterwand van de bar.
Door de multifunctionele ruimte I en het restaurant aan de westzijde te plaatsen ontstaat een langgerekt volume dat aansluit op de schaal van de Amsterdam RAI. Deze ruimten hebben maximaal zicht op het water en de aanlegsteigers. De doorgaande routing voorlangs bestaat uit een strook van drie meter direct langs het water. De ondersteunende functies, de keuken en de multifunctionele ruimte II bevinden zich aan de oostzijde van de luchtbrug.

Zichtlijnen/ lichtinval
Aan de westzijde wordt het dak ‘opgetild’ door een nieuwe ‘brug’ met vakwerkspanten, hierdoor kan er licht tot diep in het gebouw toetreden en is er visueel contact tussen bezoekers en passanten in de luchtbrug. De vakwerkspanten van het verhoogde dak maken het mogelijk om de begane grond bijna kolomvrij uit te voeren. Het verhoogde dakdeel wordt onder ooghoogte uitgevoerd, waardoor het vrije uitzicht op het water vanaf de luchtbrug gewaarborgd blijft. Het uitzicht, groendak en de dakterrassen vormen gezamenlijk een aangename onderbreking in de verbindingsroute tussen hal 7 en 8.

Overgang binnen/ buiten
Door gebruik te maken van overstekken wordt directe zon toetreding geminimaliseerd, zodat een aangenaam binnenklimaat ontstaat. De overstekken dragen tevens bij aan een geleidelijke overgang tussen binnen/ buiten en vergroten de functionaliteit van het terras dat ook met minder weer als overdekte buitenruimte gebruikt kan worden.

Multifunctioneel gebruik
Het paviljoen kan functioneren als één grote horecagelegenheid met meerdere keuken concepten, maar kan ook opgesplitst worden waardoor meerdere evenementen gelijktijdig plaats kunnen vinden. Het restaurant en de multifunctionele ruimte I hebben dan hun eigen bar, keuken, toiletgroep, garderobe en dakterras. De multifunctionele ruimte II heeft ook een eigen bar en kan indien nodig gebruik maken van keuken II.

Materialisatie
De hoofddraagconstructie bestaat uit stalen kolommen en liggers, hiertussen zijn de houten vloer- en dakbalken geplaatst. De houten balken blijven grotendeels in het zicht, wat in combinatie met de houten vloeren een warme uitstraling heeft. De witte onderzijde van de luchtbrug geeft een mooi contrast met het hout, hierdoor blijft de luchtrug leesbaar als autonoom object. Het plafond van de overdekte buitenruimten wordt uitgevoerd in een houten lamellen structuur. De dakrand die overgaat in het hekwerk van het dakterras is uitgevoerd in glasvezeldoek. Dit PTFE gecoate materiaal zit ook op de lamellenrand van de multifunctionele ruimte II, waardoor de achterliggende constructie deels zichtbaar blijft. De westgevel is volledig voorzien van glas in antraciete geschilderde houten puien, waardoor maximale openheid naar binnen en transparantie richting het water bereikt wordt.

Architectuur Portfolio - Michel van den Bogaard

Voor de Horecava 2014 hebben we het ontwerpproces van een strandpaviljoen uitgelegd met een holografische projectie.

Nieuwsgierig geworden? Kom dan van 13 t/m 16 januari 2014 naar de stand van K&A en BINT in de Amsterdam RAI.

Architectuur Portfolio - Michel van den Bogaard

Uit de oude doos.. een video uit 2004, gemaakt tijdens mijn studie Architectuur aan de Technische Universiteit Delft voor BKMVK04 | Vorm en Media Studies.

De video is een presentatie van het ontwerp van een Arthotel aan de Boompjeskade in Rotterdam. In het begin zijn oude polygoon-beelden te zien, waarna er wordt overgegaan naar de huidige situatie van de de Boompjeskade. Momenteel heeft de kade twee gezichten; de drukte van de doorgaande weg tegenover de rust van het water.
Hierna wordt ingezoomd op Rotterdam als kunst en cultuurstad en wordt de functie van het ontwerp zichtbaar; Arthotel, een plek voor kunst en kunstenaars.
Door gebruik van schetsen worden de verschillende functies uiteengezet met hun de relatie met de omgeving; hotelkamers gericht op de maas voor rust en uitzicht, ateliers langs boulevard die licht gesloten zijn, expositieruimte langs weg als buffer voor hotel en voor zicht vanuit de auto, bar/ restaurant als schakel tussen publiek en kunstenaars met relatie stad/ water.
Tot slot verbind een lijn-animatie de verschillende visualisaties van functies met elkaar.

Gebruikte media; Video | Maya 5 | 3D Studio MAX 6 | Premiere Pro | Photoshop 7 | Flash MX
Muziek; The Ramblers o.l.v. Theo Uden Masman | Saint German – Sentimental Mood
Video; Polygoonbeelden 1922-1930 | Hartstocht en Heimwee

Architectuur Portfolio - Michel van den Bogaard

No photos available right now.

Please verify your settings, clear your RSS cache on the Slickr Flickr Admin page and check your Flickr feed

Van Amsterdam naar Almere
‘De Hollandse Brug is de verbindende schakel tussen twee werelden. Ter hoogte van de Hollandse Brug ligt het doorlopende dijklichaam van Zuidelijk Flevoland als symbool van het nieuwe land, terwijl aan de zijde van het oude land het landschap een meer rafelig karakter heeft. Het contrast tussen oud en nieuw zal worden versterkt door de verdere ontwikkeling van de stad Almere en de nieuwe skyline van Almere Poort. Het is de ambitie en de opgave om deze schakelfunctie van de Hollandse Brug beter beleefbaar te maken’.

Ontwerp
Wegen en bruggen zijn er om snel en comfortabel van A naar B te gaan. De huidige wegen zijn een onsamenhangend oerwoud van functionaliteiten; streepjes, vangrails, verlichting, matrixborden, routeinformatie, bewegwijzering en overige bebording. Alles tezamen leidt dit tot een chaotisch beeld wat de doorstroom van het verkeer belemmert.

Het ontwerp voor de Hollandse Brug integreert al deze benodigde functionaliteiten in één simpel portaal. Door deze portalen te repeteren [waarbij de afstand van de huidige brugpijlers maatgevend is] en ieder portaal geleidelijk iets van vorm te veranderen ontstaat er een vloeiende golfbeweging. De golfbeweging begint en eindigt tussen de afslagen Muiderberg en Almere Poort en werkt in beide richtingen even sterk. Tussen de portalen bevinden zich geluidschermen die ontstaan uit betonnen vangrails en overgaan in gespannen lichtlijnen. Deze elementen verbinden de portalen zodat er een vloeiende vorm ontstaat en maken van het ontwerp een samenhangend geheel. De golvende beweging tussen de twee knopen vormt door zijn lengte en vormgeving als vanzelfsprekend het gevraagde Landmark, die de overgang tussen oud en nieuw land helder in beeld brengt. De golfbeweging kent een drietal hoogtepunten over de gehele lengte, het hoogtste punt zit op het midden van de brug en meet 35 meter vanaf de waterlijn. Vanaf de omliggende recreatiegebieden beschouwd vormt het hele kunstwerk een elegante sprong over het water, dit wordt versterkt door de doorlopende lijnen en de vloeiende natuurlijke bogen. Rijdend over de weg wordt het verkeer als het ware over de brug heen gepompt en behoudt het door de glasstroken uitzicht over het landschap. De geluidsschermen met glastroken en de repeterende portalen maken de bestuurders bewust van hun rijsnelheid zodat ze niet ongestoord om zich heen kunnen kijken en hierdoor de doorstroom/veiligheid kunnen belemmeren. Het brugdeel volgt exact de pijlers van de huidige bruggen [vanwege het behoud van de bestaande bruggen zijn spectaculaire en onnodig grote overspanningen ook geen logische keuze] Uit het ritme van deze peilers volgt de maatvoeringsafstand tussen de portalen. De dikte van de brugdelen wordt als maatgevend genomen en aangehouden als bovenste lijn van de taluudrand, hierdoor worden de op- en aanrit naar de brug deel van het gehele kunstwerk.

Rijbaan indeling
Als indeling van de brug is de voorlopige rijstrookindeling aangehouden. Om de verschillende vervoersmodaliteiten te benadrukken is er gekozen voor een driedeling: Het spoor, de busbanen en de snelweg. De portalen lopen alleen over het snelweggedeelte en hebben een symmetrische opzet, de wisselstrook valt hierdoor exact in het midden en deelt de snelweg in drie delen. De wisselstrook wordt omgeven door semidichte wanden die in de lengterichting licht meegolven met het protaal. De gedachte hier achter is dat er geen hinder is van tegenliggers wat zorgt voor een betere doorstroming. Bestuurders die bewust kiezen voor de wisselstrook willen maar één ding: zo snel mogelijk van A naar B. De wisselstrook zorgt dus voor een middenscheiding waardoor het uitzicht zich altijd aan de rechterzijde bevindt, de rijbaanstrook waar het langzamere verkeer rijdt en dus de meest veilige plek om er even van te genieten. De busbaan loopt langs de snelweg buiten de portalen en heeft net als de trein vrij uitzicht over het IJmeer. Het geluidscherm van de snelweg zorgt er tevens voor dat het probleem van aankomende, tegenliggende bussen aan het zicht wordt onttrokken.

Duurzaamheid
Het ontwerp respecteert de bestaande situatie volledig en borduurt hierop verder, hergebruik is direct het meest duurzame aspect van deze ontwikkeling . Het ontwerp maakt gebruik van innovatieve verkeerstechnieken en is vernieuwend op het integreren van de benodigde functionaliteiten in een drager hierdoor wordt een voorsprong genomen op de huidige manier van wegenbouwen.

Verlichting
De gespannen lichtkabels hebben een interactieve ledverlichting en vervangen hiermee tevens de matrixborden. Wij noemen dit principe LEDS-GO! De snelheid van het verkeer wordt gemonitort, met de gegevens wordt de juiste snelheid voor ieder deel van de weg berekend, dit wordt weer doorgegeven aan de verlichtingskabels en de verspringende ledlampjes geven vervolgens de juiste rijsnelheid aan. De bestuurder volgt automatisch op gevoel (visueel) deze juiste snelheid, de perfecte doorstroom bij iedere verkeersdrukte wordt bepaald door de snelheid van het licht! Met deze techniek kan de pulserende werking bij filevorming worden opgevangen en gereguleerd wat resulteerd in een betere doorstroom. Als er geen filevorming is dan staat het systeem op nonactief, vanaf 80 km en lager gaan de lampjes aan en uit zodat er een golvende beweging onstaat, dit systeem is ook in de vangrails toe te passen of tussen de rijstroken zodat ook bestaande rijwegen ermee uitgerust kunnen worden. Het grote voordeel t.o.v. het matrixsysteem is dat de bestuurder niet verteld wordt hoe hard hij moet rijden en vervolgens een vertaalslag moet maken ten opzichte van zijn eigen snelheid op de kilometerteller, de bestuurder volgt nu eenvoudig de snelheid van de lampjes, wordt visueel begeleid én blijft kijken in de rijrichting.

Esthethiek
Het totale kunstwerk loopt van Muiderberg tot Almere Poort in een vloeiend golvende beweging, een vorm die refereert aan het water, de dijken, de verkeersstroom over de A6, de omliggende recreatiegebieden en de natuur . De totale lengte van het kunstwerk past bij de waarde en schaal van deze verbinding tussen Amsterdam en Almere en maakt de Hollandse brug tot een Landmark. De materialen zijn in hoofdzaak hout en glas voor de geluidschermen, beton voor de pijlers en staal voor de portalen deze zijn in oranje kleur gedacht wat staat voor Holland en de dingen waar we trots op kunnen zijn. De taluds aan de Gooimeerzijde zijn strakke schuine vlakken met grasbegroeiing die de overgang vormen naar de omliggende recreatigebieden.

Scroll to Top

Architectuur Portfolio - Michel van den Bogaard

No photos available right now.

Please verify your settings, clear your RSS cache on the Slickr Flickr Admin page and check your Flickr feed

Het CTC wordt HET centrum op het gebied van koraal in de Coral triangle, een gebied van 75.000 vierkante kilometer in zuidoost Azië . In het complex wordt gewerkt aan alles op het gebied van koraal beheer en bescherming, educatie en kennisoverdracht, onderzoek en ontwikkeling en stimuleren van verantwoord toerisme. In opdracht van The nature Conservancy hebben BINT en CNUT een schetsontwerp gemaakt voor het complex. Het ontwerp begeeft zich op de grens tussen water en land en gaat hierin voortdurend de confrontatie aan tussen landscape en seascape.

Scroll to Top

Architectuur Portfolio - Michel van den Bogaard