Archive for BINT
Video Holon City Lights
Presentatie video van het door Vera Yanovshtchinsky Architecten en BINT Architecten gewonnen prijsvraag ontwerp voor een nieuw stadshart in Holon. Edit: DPI Animation House (more…)
Prijsvraag stadshart Holon
De Haagse architectenbureaus Vera Yanovshtchinsky Architecten en BINT Architecten, hebben de openbare prijsvraag voor een nieuw stadshart in Holon gewonnen. De stad ligt ten zuidoosten van Tel Aviv. In Israël wordt de prijsvraag voor dit nieuwe bestuurlijke en culturele centrum beschouwd als één van de belangrijkste van de laatste tien jaar. De bureaus worden in Israël vertegenwoordigd door Setter Architects.
Het nieuwe stadshart wordt gevormd door een stadsplein, hieraan liggen een gemeentehuis, een concertzaal en muziekcentrum, kantoren, winkels, woningen en een ondergrondse parkeergarage. Het combineert een stedelijk plein met een gebouwd ensemble dat aansluit op de structuur van zijn omgeving en de stad. De verwachting van de gemeente luidt: “Het nieuwe centrum gaat de bewoners en bezoekers een rijk en gevarieerd stedelijk leven bieden. Dit gaat uitstralen op het geheel van de stedelijke werkelijkheid van Holon”. “Het zou zich moeten hechten aan de stad en verankeren in de maatschappij”.
Juryoordeel:
”De jury draagt dit plan unaniem voor bij de gemeente Holon als het meest passende plan voor verdere ontwikkeling. Het plan beantwoordt aan alle beoordelingscriteria die de gemeente heeft gesteld. Door de flexibiliteit blijft ontwikkeling in de toekomst mogelijk zonder dat het hoge niveau van het ontwerp en zijn architectonisch karakter wordt aangetast.”
“Een architectonisch zeer interessant project. Het vormt een ensemble en geen afzonderlijke iconen. Zowel de compositie als de gevels boeien. Het project toont een volwassen architectonische benadering zowel met betrekking tot het gebouwde weefsel als het weefsel van de openbare (tussen)ruimte”
“We zijn vooral enthousiast omdat onze interpretatie van de vraagstelling wordt onderkend als de beste oplossing.”, was de eerste reactie van Vera Yanovshtchinsky. Evert Pronk (BINT) spreekt van “Een uitzonderlijk succesvolle samenwerking, we zijn als bureaus complementair en houden elkaar scherp.”
Bij Vera Yanovshtchinsky Architecten vormen inleving in de eigenheid van de opgave en in de cultuur van de bestemming de basis van de architectuur. Vanuit openheid wordt naar elke opdracht gekeken met als uiteindelijk resultaat een ontwerp, plan, gebouw, interieur dat gehecht is aan zijn plaats en omgeving. BINT herkent zich in deze visie en houdt zich bezig met ontwerpen in de breedste zin. De ontwerpen moeten helder zijn en beroeren zonder een bijbehorend ingewikkeld verhaal; het verhaal en de emotie moet door het ontwerp zelf worden opgeroepen. Beide bureaus zijn gevestigd in de Tweede Binnenhaven van Scheveningen.
Duikcentrum Zandvoort
No photos available right now.
Please verify your settings, clear your RSS cache on the Slickr Flickr Admin page and check your Flickr feed
Inleiding
Het bestaande horecapaviljoen aan de boulevard van Zandvoort zal worden herontwikkeld tot duikresort. Het ontwerp is er op gericht om het exterieur met minimale ingrepen een hedendaagse uitstraling te geven die past bij de sfeer van het duikcentrum. In het interieur worden de benodigde functies geïntegreerd tot een eenduidig ontwerp.
Maaiveld
Het paviljoen grenst aan de Westkant direct aan de boulevard, het terras wordt begrenst door een houten omheining met glas. Door het hele kavel met vlonders op te hogen ontstaat er automatisch een buffer tussen het gebouw en de boulevard. Deze verhoging wordt aan de entree zijde verbonden met het terras. Door het hoogteverschil bij de entree weg te nemen [is nu een trap van 2 treden] vormt dit geen extra obstakel meer bij het betreden van het pand. Richting het gebouw loopt de vlonder in terrasvorm op. Tussen de terrassen worden bakken met duingras geplaatst. Met deze inrichting wordt aangesloten op de duinstructuur aan de terras zijde en wordt versterkt dat het paviljoen letterlijk ‘in’ de duinen staat, de natuurlijke grondslag van het gebied.
Gevels
Om extra vloeroppervlak te creëren wordt het volume aan de noordzijde met een stramien uitgebreid, hier bevinden zich de entree, de kleedkamers en het kantoor. De dichte gevelelementen en de kozijnen worden antraciet grijs geschilderd, de dakrand wordt vervangen door hout. Door de hemelwaterafvoeren op de hoeken ook in te pakken met het hout lijkt het of deze ‘kolommen’ het uitkragende dag dragen. Een rieten dak [look] wordt voorgesteld ter plaatse van het zichtbare dakdeel.
Entree
De entree ontsluit de verschillende hoofdfuncties van het duikcentrum; duikshop, kantoor en het duikbad. In de entree staat een receptie-/ verkoopbalie , hier kan informatie verkregen worden en worden kleine gadgets verkocht. Het interieur is een combinatie van strakke afgewerkte materialen en ruwe warme materialen. Linksaf zit de trap naar beneden hier komt men in de duikshop/ opslag die zich in de kelder bevindt. Het kantoor heeft direct zicht op de entree, zodat de balie niet constant bemand hoeft te zijn.
Duikshop | Opslag
In de kelder zitten de duikshop | opslag, entree leveranciers, toiletten, installaties en de zwembadbak. Hoewel dit de kelder is, kan er daglicht gerealiseerd worden via de trap van de leveranciers en door een venster naar het duikbad. De opbergruimte is verwerkt in de houten wanden die vrij van vloer en plafond gehouden zijn. In de uitsparingen van de kasten en de plinten onder en boven worden de lampen verwerkt. Het plafond kan ‘kaal’ en grof van structuur blijven [beton]. De achterwand van het pashokje is voorzien van een spiegel, hierdoor lijkt de shop verder door te lopen als het pashokje niet in gebruik is.
Duikbad
De oriëntatie van het bad en het grote raam richting zee, versterken de relatie tussen het duikbad en de zee. De routing is verdeeld in een ‘droge’ en ‘natte’ route. De ‘droge’ route loopt langs de duikspullen en koelkasten naar het terras. De ‘natte’ route is direct naast het duikbad en heeft een ‘afschot’ richting het water. De bergruimte voor cursusmateriaal is verwerkt in de gekromde wand langs de achtergevel en aan de gang zijde van het zitmeubel die de afscheiding vormt tussen de twee routes. Aan de ‘natte’ kant van het meubel kunnen spullen opgeborgen worden die kunnen uitlekken, voor de wetsuits is er een aparte nis naast de trap. De compressor voor het vullen van de duikflessen staat in de verlengde buitentrap ombouw. Dit is de ideale plek: de afstanden blijven minimaal en het geluid van de compressor is ‘buiten’ het gebouw zodat er minimaal hinder van zal zijn. De doorgezette ombouw geeft middels een deur toegang aan deze kleine opslagruimte. De ombouw zorgt op zijn beurt weer voor geluidswering naar buiten. De duikflessen worden vanuit een paneel in de wand gevuld die direct achter de compressor ruimte zit. Door afronding van alle binnenhoeken van het zwembad ontstaat er een vloeiende routing en lijkt de ruimte optisch groter. Dit effect wordt versterkt door de lichtkoof die direct via spots en indirect via licht op het spanplafond de ruimte verlichten. Vanuit het zwembad zijn ook de kleedkamers en het achterliggende theorielokaal goed bereikbaar.
Terras
Het terras aan de achterzijde is bereikbaar via het duikcentrum. Het hoogteverschil van ca. 70 cm wordt in een aantal stappen overbrugd, waardoor aparte ruimten ontstaan waar men rustig kan zitten. Ter plaatse van de trap worden wederom bakken met duingras geplaatst. Vanaf het terras zijn tevens de spoelbakken en buitendouche bereikbaar die in het verlengde van de trap ombouw zijn verwerkt.
De afscheiding van het terras wordt in de dezelfde kleurstelling geschilderd als het paviljoen. Er komt een spatie tussen de afscheiding en het paviljoen, hier komt een transparante afscheiding komt die geopend kan worden voor cursisten die een buitenduik maken. De drankenautomaten en de koffieautomaat zitten direct om de hoek van de openslaande deuren. Deze kunnen zelf bedient worden door de meegekomen aanhang/ cursisten en maken het terras compleet.
Zichtbaar Licht
Luchtbrug tussen Oogziekenhuis Rotterdam en Koninklijke Visio, Landelijke stichting voor Slechtzienden en Blinden
Concept
Het ontwerp gaat de uitdaging aan twee afzonderlijke gebouwen te koppelen en hierdoor een nieuwe dimensie te geven aan de oogboulevard. We maken graag de vergelijking met het oog: twee ogen maken dieptewerking mogelijk, een dimensie geïnterpreteerd door de hersenen.
Het concept van Zichtbaar Licht richt zich op de volgende punten: Transparantie, scherpte, uitstraling, zichtbaarheid, licht, zicht, constructie, technologie en comfort. Punten die beide organisaties hoog in het vaandel hebben en tevens gerelateerd zijn aan de functies/onderdelen van het oog!
Routing
Essentieel voor een goede samenwerking tussen de gebouwen is de routing. Gezien vanaf Visio begint de routing aan de gevel van de Schiedamse Vest. Hier wordt de brug stevig verankerd door twee stramienen eerder in het gebouw te beginnen.
De brug begint vanuit een hal, die de brug met het trappenhuis, de lift en de sanitaire ruimtes verbindt. Vanaf Visio werpt de brug zich met een sinusoïde curve over de Blekerstraat. De curve is ingegeven door de behoefte beide gebouwen op de meest optimale plaats te verbinden. Doordat het perspectief bij iedere stap verandert en uitnodigt om verder te gaan versterkt het tevens de routing. Bij het oogziekenhuis komt de brug aan in het midden van de erker, exact haaks op de gevel. Op de derde verdieping is de route alleen toegankelijk voor personeel en komt de brug uit in een hal die overgaat in de middengang. Op de 4e verdieping is de brug voor zowel patiënten als personeel toegankelijk. Hier wordt de sinusoïde curve doorgetrokken over het dak van het oogziekenhuis en loopt door tot de operatieafdeling.
De licht golvende beweging geeft een steeds veranderd uitzicht op Rotterdam, het ziekenhuis en de toegevoegde daktuin en ‘stuurt’ de blik. De mensen worden ‘afgeleid’ door de omgeving, wat een positief effect heeft voor de reductie van angst voor de behandeling en/of het oversteken van de brug.
Constructie
Door gebruik te maken van vakwerkliggers in combinatie met constructief glas wordt een optimale transparantie van buitenaf en een vrij uitzicht van binnenuit bereikt. De middelste vakwerkligger is de hoofddrager van de brug. Dit maakt het mogelijk om de vrije verdiepingshoogte van de 3e en 4e verdieping gelijk te houden. Het hoogteverschil van de 3e en 4e verdiepingsvloeren tussen de gebouwen is echter verschillend, dit verschil wordt overbrugt door de middelste vakwerkligger te verjongen. Het dak van de brug en de onderste vloer kunnen door deze oplossing uitgevoerd worden met minimale afmetingen.
Het constructieve glas draagt het dak en de vloer en zorgt, dankzij de curve, voor de nodige torsiestijfheid van de slingerende brug. Over het dak van het oogziekenhuis is de brug opgetild zodat de ervaring dat de brug zweeft wordt doorgezet en de brug naadloos aansluit op het bestaande vloerniveau.
Materialisatie
De materialisatie is gericht op een technische uitstraling en speelt met verschillende niveaus van transparantie, scherpte, reflectie, zicht en licht.
De constructie bestaat uit grijs gespoten stalen vakwerkliggers. De epoxy vloeren met vloerverwarming dragen bij aan een mooie continuïteit van de golfbeweging. De plafonds en de onderzijde zijn voorzien van translucent doek met bovenverlichting tussen de vakwerken. De constructie wordt hierdoor licht zichtbaar. De glazen gevels zijn voorzien van een print. Door de onderlinge afstand van de gevels ontstaat een moiré effect. Dit effect wordt zichtbaar wanneer men onder de brug door loopt, wat de brug zeer dynamisch maakt. Ter plaatse van de constructie en ‘borstwering’ wordt de print omgekeerd [minder transparant] toegepast.
Op ooghoogte zijn de gevels altijd transparant, zodat tijdens het ontdekken van de brug het eindpunt altijd zichtbaar is. De print wordt als een golvende beweging uitgevoerd, het verzacht hiermee de onderlinge verschillen tussen de gebouwen en geeft de brug zijn eigen identiteit.
Urban Miximum
No photos available right now.
Please verify your settings, clear your RSS cache on the Slickr Flickr Admin page and check your Flickr feed
“Gezinswoningen: een gestapelde binnenstedelijke opgave”
Inleiding
Hoge huizenprijzen, maar ook het gebrek aan geschikte woonvormen, goede voorzieningen [zoals kinderopvang] en een veilige ‘groene’ leefomgeving dragen bij aan het wegtrekken van gezinnen met kinderen uit de stad. In Delft is deze situatie niet anders, gezinnen vertrekken en vestigen zich vooral in de naastgelegen vinex-wijken als Pijnacker-Nootdorp, Den Haag en Rotterdam.
Het ideaalbeeld van een middenklasse gezin is een grondgebonden twee-onder-één-kap-woning in een rustig en veilig klimaat met goede voorzieningen en een eigen identiteit. Dit ideaalbeeld is als blauwdruk gebruikt om een oplossing te bieden voor gezinnen met kinderen ín de stad Delft .
Concept
Figuur 1 is een weergave van de ideale situatie voor gezinnen. Om deze woonvorm betaalbaar te houden in een stedelijke omgeving zal er een hogere dichtheid gerealiseerd moeten worden [ca. 100 woningen per ha]. Dit betekent dat de twee-kappers gestapeld moeten worden [figuur 2]. De functies worden herverdeeld in: wonen, privé buitenruimte, publieke buitenruimte, parkeren en voorzieningen. Deze herverdeling maakt het mogelijk om het programma te integreren in de binnenstedelijke structuur [figuur 3]. Vervolgens introduceren we een gelaagd maaiveld waardoor de verschillende niveaus met elkaar verbonden worden. Hierdoor kan elke woning op het maaiveld worden ontsloten en blijft de ruimtelijke kwaliteit gewaarborgd [figuur 4]. De belangrijkste ontwerpuitgangspunten zijn achtereenvolgens; diversiteit van [gezins]woningen; eigen identiteit per woning; elke woning maaiveld ontsloten; privé buitenruimte per woning; gemeenschappelijk parklandschap met [speel]voorzieningen; integratie van parkeren en voorzieningen; gebouw aansluitend op de omgeving.
Woningtypen
Het verschil in samenstelling en omvang van gezinnen wordt steeds groter. Daarnaast zijn ook de woonwensen in loop der jaren veranderd. Hierdoor groeit de behoefte aan verschillende woonvormen. Door ruimtelijke eenheden [6,0m x 4,8m] horizontaal en vertikaal te koppelen, ontstaan er woningtypen die verschillen in vorm en grootte. ‘Urban Miximum’ herbergt een grote diversiteit van woningtypen, zodat een verscheidenheid aan bewoners en gezinnen wordt aangetrokken. Het gebouw omvat een doorsnede van de bevolking. De woninggrootte en vorm zijn herkenbaar in de gevel door een ‘spatie’ tussen de woningen. De eigen identiteit wordt extra versterkt door elk type anders te materialiseren en in diepte licht te laten verspringen t.o.v. de naastgelegen typen.
Gelaagd maaiveld
Door een gelaagd maaiveld te introduceren die de verschillende niveaus verbindt, wordt het mogelijk om elke woning op het [opgetilde] maaiveld te ontsluiten. Er ontstaat een gestapeld landschap, verdeeld in publieke en privé buitenruimten. De publieke buitenruimte bevat parken, speelplaatsen en pleinen. De privé buitenruimten fungeren als overgangsbuffer tussen de woningen en publieke buitenruimte. Het gelaagde maaiveld geeft het gebouw een ‘open’ karakter, de parken presenteren zich als vensters naar de stad en verrijken de binnenruimte met groen. De open structuur zorgt voor verrassende zichtlijnen naar de stad en voorziet in voldoende daglicht .
Plint
In de plint zijn twee functies ondergebracht; parkeren en voorzieningen. Door te parkeren in de plint is er geen gemotoriseerd verkeer op het ‘opgetilde’ maaiveld aanwezig. Het maaiveld is hierdoor een veilige publieke ruimte met goede sociale controle. In het huidige ontwerp heeft het gebouw een parkeernorm van 1.25. Een hogere norm is haalbaar, dit hangt samen met de gereserveerde ruimte voor voorzieningen. De kleinschalige voorzieningen [kinderdagverblijf, gezondheidscentrum, tandarts, fitness, kleinschalige retail] in de plint zijn gericht op bewoners van het gebouw en de buurt zodat er niet alleen voor het gebouw, maar voor de hele buurt een meerwaarde wordt gecreëerd.
Inpassing in omgeving
De woningtypen zijn gestapeld rondom het gelaagde maaiveld. Het oriënteren van de typen is gebaseerd op het maximaliseren van licht, zicht en [privé] buitenruimte. Tegenover het Koepoorthotel, heeft het gebouw negen lagen. Hierdoor wordt de ‘toegangspoort’ van de binnenstadsentree en de centrumring op stedenbouwkundig niveau afgemaakt. De rest van het volume sluit qua schaal en hoogte aan op de omliggende bebouwing.
Zowel de ‘spatie’ tussen de woningtypen als het gebruik van verschillende typen baksteen maken dat het gebouw qua schaal en materialisatie aansluit op de bebouwde omgeving. De afwisselende gevel met stadsvensters geeft het gebouw tegelijkertijd een eigen karakter.
Duurzaamheid
De ruimtelijke kwaliteit in combinatie met hoge dichtheid zorgt ervoor dat de schaarse ruimte in de stad optimaal benut kan worden. De constructie van de woningen doet tevens dienst als constructie voor het maaiveld en is tot een minimum beperkt. De woningtypen zelf zijn vrij in te delen, zodat toekomstige wensen van gebruikers en veranderingen in de tijd eenvoudig ingepast kunnen worden. Het gebruik van tijdloze en hoogwaardige materialen zorgen voor een lange levensduur van het gebouw. Het gebouw is op het zuiden georiënteerd, waardoor de mogelijkheden van passieve en actieve zonne-energie optimaal benut [kunnen] worden. Doordat daken getransformeerd zijn in tuinen en parken met een isolerende werking heeft dit een positieve uitwerking op het energieverbruik en de CO2 balans van het gebouw. Het regenwater wordt opgevangen en benut voor de tuinen en parken. Dit draagt bij aan de ‘ontharding’ van de stad en ontlast het riool.
Electrisch Oplaadpunt
No photos available right now.
Please verify your settings, clear your RSS cache on the Slickr Flickr Admin page and check your Flickr feed
Van oplaadpalen een punt maken
BINT heeft een eervolle vermelding gekregen voor de wedstrijd “ontwerp een oplaadpaal”. Het ontwerp voor de paal is gereduceerd tot een punt in de stoeprand. Door koppeling aan een netwerk middels het routenavigatiesysteem kan de gebruiker een parkeerplek met laadtmogelijkheid al reserveren op afstand, vervolgens wordt hij naar de plek genavigeerd dicht bij de eindbestemming. Het systeem voorkomt onnodig rondrijden in de stad en heeft door de netwerkcommunicatie geen schreeuwende uitstraling nodig.
Ontwerpuitgangspunt
Elektriciteit als brandstof heeft de toekomst en zal over 10 jaar niet meer uit het straatbeeld weg te denken zijn. Omdat BINT ook geloofd in een doorslaand succes van de elektrische auto hebben we de ontwerpoplossing op de grootst mogelijke schaal bekeken: alle auto’s worden electrisch en iedere parkeerplek is tevens een oplaadpunt. Omdat dit resulteert in een enorme hoeveelheid oplaadpalen denken wij in een eenvoudige doeltreffende oplossing, die niet meer toevoegt aan de reeds hoge informatiedichtheid en voorzieningen in de stad dan strikt noodzakelijk.
Concept
BINT vat de ontwerpopgave voor de oplaadpaal op als een integrale oplossing. Door het combineren van bestaande technieken (tomtom, netwerkinfrastructuur, internet), bestaande infrastructuur (stoepranden) en bestaande parkeersystemen (zoals bijv. parkline) hebben wij de ontwerpoplossing kunnen reduceren tot een oplaadpunt met verlichtingsindicatie die middels een universele stekker de auto met het netwerk verbindt.
Werking
Mark rijdt met de navigatiecomputer door de binnenstad. Vijf minuten voor de bestemming bereikt wordt laat de navigatiecomputer de aanwezige parkeerplaatsen met oplaadpunten te zien. Op het touchscreen reserveert Mark de vrije parkeerplaats die het meest gunstig bij de eindbestemming zit. Het oplaadpunt springt hierbij van groen naar rood en de parkeerkosten gaan per direct in werking. De route wordt aangepast en moeiteloos wordt Mark naar zijn parkeerplaats met oplaadpunt genavigeerd en komt zonder rondjes rijden op bestemming. De waterdichte afsluiting van het oplaadpunt gaat open zodra de auto is geparkeerd. Mark sluit zijn auto aan en het opladen begint. De indicatie lamp gaat met blauw licht knipperen in rondjes. Bij terugkomst staat het oplaadpunt op rood, ten teken dat het opladen is voltooid maar de parkeerkosten nog wel doorlopen. Mark haalt de stekker uit het oplaadpunt en rijdt weg. Het oplaadpunt springt op groen en is direct weer beschikbaar in het netwerk. De gemaakte kosten worden automatisch verrekend.
Veiligheid en duurzaamheid
Het hergebuiken van de stoepeninfrastructuur is een zeer duurzame oplossing. Door het koppelen aan een netwerk kunnen de laadpunten ook op nieuwe ontwikkelingen in de markt inspringen en zijn ze op afstand te onderhouden. Het Laadpunt is middels een waterdichte klep afgeschermd voor de buitenwereld. Dit komt ten goede aan de veiligheid en het onderhoud van het oplaadpunt. De minimalistische uitvoering maakt hem ook voor vandalisten minder interessant. Een zeer veilig aspect is dat de parkeerkosten niet op straat worden verrekend.
Gebruiksvriendelijkheid
Het aansluiten is eenvoudig met de vertrouwde stekker met snoer. Tevens blijft door integreren van het oplaadpunt in de stoepband de loopruimte op de stoep volledig beschikbaar. Het zoeken naar een parkeerplek is verleden tijd en het voorkomt veel onnodig verkeer en hinder voor derden.
Renovatie kantoor, Assen
No photos available right now.
Please verify your settings, clear your RSS cache on the Slickr Flickr Admin page and check your Flickr feed
De verdiepingshoogte van ca. 4.5m maakt het mogenlijk om in de middenzone een extra vloer te plaatsen. Hierdoor ontstaat een dynamische ruimte met zichtlijnen en relaties naar de boven- en ondergelegen verdiepingen, die gerelateerd is met de over meerdere lagen doorgetrokken raamstroken van de gevel. Dit levert in het huidige conceptontwerp ca. 210m² extra verhuurbaar vloeroppervlak op.
Stijgpunten tussen de verspringende vloeren en de wanden/ balustrades worden transparant uitgevoerd, zodat licht van buiten tot diep in het gebouw door kan dringen.
Dit principe kan worden doorgetrokken tot aan de begane grond zodat er tussen alle vloeren in het gebouw een directe relatie ontstaat en het licht nog dieper in het gebouw door kan dringen.
Het concept is geschikt voor één huurder, maar kan ook functioneren als bedrijfsverzamelgebouw, met gedeelde functies [bv. receptie en vergaderruimten], waarin de verschillende kleine en startende bedrijven elkaar versterken [Van Nelle Ontwerpfabriek en Caballero Fabriek].
Recreatiepark Duinlust
No photos available right now.
Please verify your settings, clear your RSS cache on the Slickr Flickr Admin page and check your Flickr feed
Nationaal Park De Loonse en Drunense Duinen heeft grote aantrekkingskracht voor de omgeving. Mensen willen in toenemende mate rust en recreëren en verblijven in en genieten van de natuur. Bedrijven in de recreatiebranche zijn in grote mate afhankelijk van de instandhouding van de natuur om hun klanten te kunnen blijven ontvangen.
Het concept om de bos- en duinstructuur toe te passen op Camping Duinlust biedt vele mogelijkheden om een natuurrecreatiepark in het topsegment van de markt te realiseren.
De natuurlijke structuur is zeer geschikt voor een individuele, intieme en kleinschalige beleving. De vloeiende lijnen van de wegen zorgen ervoor dat het gebied niet in een oogopslag te overzien is. Hierdoor wordt het ontdekken van de natuur benadrukt. Door het toepassen van verdichting en meer open plekken kunnen standplaatsen, functies en faciliteiten een eigen plaats en sfeer krijgen.
De grenzen van wegen, paden en tuinen kunnen voor het zicht vervagen door gebruik te maken van natuurlijke afscheidingen zoals houtsingels, houtwallen en struiken. Hierdoor zullen de standplaatsen groter lijken doordat ze naadloos in elkaar overgaan en het beeld ontstaan dat er te midden van de natuur geleefd wordt.
De bos- en duinstructuur kan tevens moeiteloos worden ingepast in het huidige landschappelijk natuurgebied. Dit zal een positieve uitwerking hebben op de planten en dieren in het gebied en brengt het thema natuureducatie tot in de eigen achtertuin. Hierdoor is een hoogwaardige herstructurering gewaarborgd.
Hollandse Brug
No photos available right now.
Please verify your settings, clear your RSS cache on the Slickr Flickr Admin page and check your Flickr feed
Van Amsterdam naar Almere
‘De Hollandse Brug is de verbindende schakel tussen twee werelden. Ter hoogte van de Hollandse Brug ligt het doorlopende dijklichaam van Zuidelijk Flevoland als symbool van het nieuwe land, terwijl aan de zijde van het oude land het landschap een meer rafelig karakter heeft. Het contrast tussen oud en nieuw zal worden versterkt door de verdere ontwikkeling van de stad Almere en de nieuwe skyline van Almere Poort. Het is de ambitie en de opgave om deze schakelfunctie van de Hollandse Brug beter beleefbaar te maken’.
Ontwerp
Wegen en bruggen zijn er om snel en comfortabel van A naar B te gaan. De huidige wegen zijn een onsamenhangend oerwoud van functionaliteiten; streepjes, vangrails, verlichting, matrixborden, routeinformatie, bewegwijzering en overige bebording. Alles tezamen leidt dit tot een chaotisch beeld wat de doorstroom van het verkeer belemmert.
Het ontwerp voor de Hollandse Brug integreert al deze benodigde functionaliteiten in één simpel portaal. Door deze portalen te repeteren [waarbij de afstand van de huidige brugpijlers maatgevend is] en ieder portaal geleidelijk iets van vorm te veranderen ontstaat er een vloeiende golfbeweging. De golfbeweging begint en eindigt tussen de afslagen Muiderberg en Almere Poort en werkt in beide richtingen even sterk. Tussen de portalen bevinden zich geluidschermen die ontstaan uit betonnen vangrails en overgaan in gespannen lichtlijnen. Deze elementen verbinden de portalen zodat er een vloeiende vorm ontstaat en maken van het ontwerp een samenhangend geheel. De golvende beweging tussen de twee knopen vormt door zijn lengte en vormgeving als vanzelfsprekend het gevraagde Landmark, die de overgang tussen oud en nieuw land helder in beeld brengt. De golfbeweging kent een drietal hoogtepunten over de gehele lengte, het hoogtste punt zit op het midden van de brug en meet 35 meter vanaf de waterlijn. Vanaf de omliggende recreatiegebieden beschouwd vormt het hele kunstwerk een elegante sprong over het water, dit wordt versterkt door de doorlopende lijnen en de vloeiende natuurlijke bogen. Rijdend over de weg wordt het verkeer als het ware over de brug heen gepompt en behoudt het door de glasstroken uitzicht over het landschap. De geluidsschermen met glastroken en de repeterende portalen maken de bestuurders bewust van hun rijsnelheid zodat ze niet ongestoord om zich heen kunnen kijken en hierdoor de doorstroom/veiligheid kunnen belemmeren. Het brugdeel volgt exact de pijlers van de huidige bruggen [vanwege het behoud van de bestaande bruggen zijn spectaculaire en onnodig grote overspanningen ook geen logische keuze] Uit het ritme van deze peilers volgt de maatvoeringsafstand tussen de portalen. De dikte van de brugdelen wordt als maatgevend genomen en aangehouden als bovenste lijn van de taluudrand, hierdoor worden de op- en aanrit naar de brug deel van het gehele kunstwerk.
Rijbaan indeling
Als indeling van de brug is de voorlopige rijstrookindeling aangehouden. Om de verschillende vervoersmodaliteiten te benadrukken is er gekozen voor een driedeling: Het spoor, de busbanen en de snelweg. De portalen lopen alleen over het snelweggedeelte en hebben een symmetrische opzet, de wisselstrook valt hierdoor exact in het midden en deelt de snelweg in drie delen. De wisselstrook wordt omgeven door semidichte wanden die in de lengterichting licht meegolven met het protaal. De gedachte hier achter is dat er geen hinder is van tegenliggers wat zorgt voor een betere doorstroming. Bestuurders die bewust kiezen voor de wisselstrook willen maar één ding: zo snel mogelijk van A naar B. De wisselstrook zorgt dus voor een middenscheiding waardoor het uitzicht zich altijd aan de rechterzijde bevindt, de rijbaanstrook waar het langzamere verkeer rijdt en dus de meest veilige plek om er even van te genieten. De busbaan loopt langs de snelweg buiten de portalen en heeft net als de trein vrij uitzicht over het IJmeer. Het geluidscherm van de snelweg zorgt er tevens voor dat het probleem van aankomende, tegenliggende bussen aan het zicht wordt onttrokken.
Duurzaamheid
Het ontwerp respecteert de bestaande situatie volledig en borduurt hierop verder, hergebruik is direct het meest duurzame aspect van deze ontwikkeling . Het ontwerp maakt gebruik van innovatieve verkeerstechnieken en is vernieuwend op het integreren van de benodigde functionaliteiten in een drager hierdoor wordt een voorsprong genomen op de huidige manier van wegenbouwen.
Verlichting
De gespannen lichtkabels hebben een interactieve ledverlichting en vervangen hiermee tevens de matrixborden. Wij noemen dit principe LEDS-GO! De snelheid van het verkeer wordt gemonitort, met de gegevens wordt de juiste snelheid voor ieder deel van de weg berekend, dit wordt weer doorgegeven aan de verlichtingskabels en de verspringende ledlampjes geven vervolgens de juiste rijsnelheid aan. De bestuurder volgt automatisch op gevoel (visueel) deze juiste snelheid, de perfecte doorstroom bij iedere verkeersdrukte wordt bepaald door de snelheid van het licht! Met deze techniek kan de pulserende werking bij filevorming worden opgevangen en gereguleerd wat resulteerd in een betere doorstroom. Als er geen filevorming is dan staat het systeem op nonactief, vanaf 80 km en lager gaan de lampjes aan en uit zodat er een golvende beweging onstaat, dit systeem is ook in de vangrails toe te passen of tussen de rijstroken zodat ook bestaande rijwegen ermee uitgerust kunnen worden. Het grote voordeel t.o.v. het matrixsysteem is dat de bestuurder niet verteld wordt hoe hard hij moet rijden en vervolgens een vertaalslag moet maken ten opzichte van zijn eigen snelheid op de kilometerteller, de bestuurder volgt nu eenvoudig de snelheid van de lampjes, wordt visueel begeleid én blijft kijken in de rijrichting.
Esthethiek
Het totale kunstwerk loopt van Muiderberg tot Almere Poort in een vloeiend golvende beweging, een vorm die refereert aan het water, de dijken, de verkeersstroom over de A6, de omliggende recreatiegebieden en de natuur . De totale lengte van het kunstwerk past bij de waarde en schaal van deze verbinding tussen Amsterdam en Almere en maakt de Hollandse brug tot een Landmark. De materialen zijn in hoofdzaak hout en glas voor de geluidschermen, beton voor de pijlers en staal voor de portalen deze zijn in oranje kleur gedacht wat staat voor Holland en de dingen waar we trots op kunnen zijn. De taluds aan de Gooimeerzijde zijn strakke schuine vlakken met grasbegroeiing die de overgang vormen naar de omliggende recreatigebieden.
Coral Triangle Center, Bali
No photos available right now.
Please verify your settings, clear your RSS cache on the Slickr Flickr Admin page and check your Flickr feed
Het CTC wordt HET centrum op het gebied van koraal in de Coral triangle, een gebied van 75.000 vierkante kilometer in zuidoost Azië . In het complex wordt gewerkt aan alles op het gebied van koraal beheer en bescherming, educatie en kennisoverdracht, onderzoek en ontwikkeling en stimuleren van verantwoord toerisme. In opdracht van The nature Conservancy hebben BINT en CNUT een schetsontwerp gemaakt voor het complex. Het ontwerp begeeft zich op de grens tussen water en land en gaat hierin voortdurend de confrontatie aan tussen landscape en seascape.